Clay Enos is een man naar mijn hart. In een filmpje dat Wired.com over hem maakte hangt hij in de schaduw van een gebouw ergens in het midden van San Francisco (denk ik) een groot wit papier open vraagt mensen of ze ervoor willen komen staan zodat hij hen kan portretteren. Erg frappant is ook dat hij ondanks het feit dat hij er bewust voor koos om leger studio flitsen en de bijhorende toeters en bellen mee nam en ook geen dozijn lenzen. Gewoon één camera en één lens (Nikon D3 en 50mm 1.4). Een geweldig idee vind ik en het is iets een project dat zelf heel erg hoog op mijn to-do lijstje (eens ik van de druk der tweede zit verlost ben).
[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=UQHJcmpoAvM]
Je hebt waarschijnlijk nog niet veel van hem gehoord maar het is dezelfde fotograaf die de promoportretten voor de film Watchmen maakte. En ook daar zijn video beelden van.
[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=40n9RQ9CqRw]
Clay blogt ook: op zijn blog “make pictures” doet hij veel uit de doeken en kan je hem mee volgen op zijn vele reizen.
Leave a reply
Die portretten op straat is iets wat ik ooit ook wel eens zou willen doen. Als ik wat meer zelfvertrouwen heb weliswaar 🙂
Lijkt me inderdaad super om eens zelf te doen. Alhoewel ik me afvraag of de Vlamingen voldoende open zijn om te poseren op straat. Ongetwijfeld vragen ze je eerst uit waarvoor de pics dienen en waar ze verschijnen. Dat zie je die Amerikanen niet doen.
Inderdaad heel cool… en bovendien toffe resultaten als je het in serie bekijkt.
Yep, door zoiets krijg je zin om het zelf ook eens te proberen!
je moet eens de de foto’s opzoeken van richard avedon
ik denk dat hij zowat de eerste was die reportage foto’s nam waarbij hij zijn onderwerp wegtrok uit zijn omgeving … prachtige resultaten tot gevolg …een voorbeeldje :
http://www.metmuseum.org/special/Richard_Avedon/images/7.L.jpg
Leuk filmpje, ik deed in 1995 hetzelfde maar dan zonder doek. Er moet wel iets van een idee achter zitten. Mijn uitgangspunt was de multiculturele samenleving op straat onder de titel ‘Onbekende Nederlanders’. Ze staan nu op mijn online expositie ‘Condition Humaine’. Zoals de vorige reageerder al zegt is Richard Avedon onovertroffen met zijn serie ‘In the American West’ (Boek uit 1985). Hij werkte met een wit doek en haalde mensen zo uit de slachterij voor het doek. Hij werkte met negatieven van 20×25 cm (8×10 inch), vandaar dat ze zo scherp zijn. Tevens had hij personeel in dienst om de grote afdrukken te laten printen, waarbij ‘doordrukken en tegenhouden’ in de DOKA perfect werd uitgevoerd.(richardavedon.com).