Door mijn opdrachten voor Supo en Veto ben ik al in contact gekomen met interessante en fijne creatieve mensen. Dat is één van de redenen waarom ik fotograferen zo geweldig vind. Enkele maanden terug had ik de eer om voor Supo Hooverphonic gitarist Raymond Geerts te fotograferen. Zoals ik nu stilaan gewoon ben was er niet zo heel veel tijd. Daarom nam ik het zekere voor het onzeker en haalde ik onmiddelijk met troefkaart boven. Mijn trouwe 50mm 1.8!
Om af te sluiten nog een breder beeld om te tonen waar en hoe mijn lichten stonden. Spijtig genoeg had ik niet veel tijd en stond mijn haarlicht iets te laag, maar ik vind dat in de boverstaande foto Raymond’s “cool” er echt vanaf druipt.
Leave a reply
De eerste 2 beelden zijn heel evenwichtig uitgelicht. Vooral het bovenste beeld vind ik heel goed. De derde foto vind ik minder omdat er een scherpe schaduwlijn over Raymond zijn gezicht loopt.
Raymond ziet er wel ineens veel knapper uit op die laatste foto.
die eerste is een ge-wel-dig portret! die plastic fantastic doet het toch weer telkens he, ik hou van de kleuren van dat stukje plastic.