Enkele dagen geleden las ik, op Chase Jarvis’ blog, een post met twee grafieken in. Wat mensen denken dat een Pro Fotograaf doet en wat hij echt doet en die slaat de nagel op de kop.
Ik hoor heel wat van mijn vrienden vaak dingen zeggen zoals “man, ik ben jaloers op u, een hele dag mooie vrouwen fotograferen die nog weinig, of soms niets aan hebben” of “allez man, foto’s maken is toch niet écht werken”
Zelf ben ik nu een jaar fotograaf van beroep, en het is de beste beslissing die ik ooit gemaakt heb. Ik ben in het spoor van mijn dromen getreden. Maar helaas is wat mijn vrienden beweren ver van alle waarheid. Als fotograaf is fotograferen slechts een fractie van wat je echt doet.
Als pro fotograaf ben je nu eenmaal niet alleen de persoon die de beelden maakt. Je bent je eigen retoucheur, je eigen telefoniste, support, Pr & Marketing verantwoordelijke, je eigen zaakvoerder en last but not least je eigen sales manager. Uiteindelijk is het fotograferen maar één van de vele kostuums die je jezelf aanmeet. Willen of niet.
Dit is absoluut geen klaagzang, in tegendeel. Ik hou van mijn job. Er zijn bijna dagelijks momenten die de saaiere, moeilijke kanten van een creatief beroep als zelfstandige mateloos hard overtreffen.
Zo is een deel van wat mijn vrienden zeggen wél waar, ik fotografeer de mooiste wezens die deze kleine aardbol te bieden heeft, vaak met niet teveel om het lijf, ik krijg de nieuwste gadgets in mijn handen geduwd, ik ontmoet mensen die ik ,zonder die camera als medium, nooit zou ontmoeten. Ik kan ook gerust overdag een uurtje er tussenuit knijpen en met vrienden een koffie gaan drinken. Maar daarna kom ik wel weer thuis in de wereld van photoshop, factureren, offertes maken, portfolios, cold calling, meetings, belastingen etc… die dan de rest van de dag vullen.
Zo we hebben weer een breinloos cliché de wereld uit geholpen. Wat hierboven staat geldt natuurlijk niet alleen voor fotografen maar praktisch voor alle creatieve beroepen.
Leave a reply