De eerste regel die meeste portret fotografen ingehamerd wordt, luidt vaak als volgt: “Gebruik altijd lang glas”. Ik ben daar niet altijd van overtuigd. Het is een regeltje dat ik nogal vaak durf breken. In breedhoek fotograferen kan vaak een stuk dramatischer zijn dan een klassiek tele portret en ik ben echt zot van mijn 17-40mm lens. Het portret van Fatty Kay bijvoorbeeld op 17 mm gemaakt (cropbody). Vaak werkt dit alleen bij portretten van mannen. Je doet dit best niet teveel bij een beauty model, tenzij je bewust veel van de achtergrond in je foto wil. Maar ook bij de shoot van Patrick kon ik het niet laten en liet ik mijn Prime 50mm lens voor wat hij vas en ging ik voor een paar shots voor een wat breder beeld.
Leave a reply
Ik fotografeer zelf ook graag eens in breedhoek. Altijd goed voor dramatische composities vind ik persoonlijk. Denk bijvoorbeeld aan die foto’s die ik een tijd terug gepost heb van Peter Hoogland 🙂
Regeltjes zijn er om gebroken te worden hé… schone foto’s (da is wat telt) !
Bij de eerste vind ik het leuk, maar bij de 2de … precies of hij gekrompen is in de was 😉
De breedhoek is inderdaad echt soms beestig bij portretten. Zo lang het beeld niet té veel vervormt.
Maar in de eerste foto vind ik het heel geslaagd. Foto 2 vind ik iets minder, misschien door de schaduw..
kheb soms het probleem dat ik teveel fotos wil tonen op mijn blog. hier bevestigd de eerste foto wat je te vertellen hebt, de 2de spreekt het dan weer tegen.
maar die eerste is geweldig, dus ik vergeet snel die tweede 😉 nice work
Ik vind het inderdaad fantastisch voor de eerste, vooral bij karaktermensen, denk ik dan ook. De tweede is vooral grappig. Het maakt het een beetje té karikatuurachtig.
Echt wel bijzonder goed die eerste!
ik kan u wel volgen. Maar niet uit eigen ervaring. Ik heb niet zoveel verschillende lenzen, en doe maar wat… Maar ik snap wel wat je zegt…
[…] Frederik heeft het al bewezen; maar portretten getrokken in groothoek kunnen best nog leuke effecten veroorzaken. […]